Απ' ό,τι μόλις τσέκαρα, έχω φτιάξει αυτό το μπλογκ από το Δεκέμβριο του 2015 (!) και μέχρι σήμερα δεν έχω ανεβάσει ούτε ένα ποστ! Μπράβο μου, συγχαρητήρια, αυτό θα πει να είσαι αφοσιωμένη σε ένα πρότζεκτ!
4 χρονάκια μετά, συνδέθηκα τυχαία στον ξεχασμένο μου λογαριασμό, θυμήθηκα το ενδιαφέρον υλικό που είχα τότε ανεβάσει στο άλλο μου μπλογκ (ταινίες για λεσβίες),
και κάπως έτσι αποφάσισα να δώσω το φιλί της ζωής, και στα 2 ιστολόγια... πόσο θα κρατήσει αυτός ο ενθουσιασμός; δεν ξέρω!
Γενικώς είμαι ένα άκρως ιδιωτικό άτομο, που δεν μου αρέσει να μοιράζομαι πράγματα για τη ζωή μου. Κι ενώ είμαι proud to be bisexual, δεν το βγάζω και σημαία. Όχι λόγω εσωτερικευμένης ομοφοβίας, αλλά κυρίως λόγω μυστικοπάθειας. Και στρέιτ να ήμουν, δεν ξέρω κατά πόσο θα μου άρεσε να μιλάω για αυτό! Τα εν οίκω μη εν δήμω, έστω και με την ασφάλεια ενός ψευδώνυμου. Μάλλον γι' αυτό η σιωπή 4 χρόνων.
Από την άλλη, δεν μπορώ παρά να θαυμάζω τη δουλειά που κάνουν άλλοι lgbt μπλόγκερς όλα αυτά τα χρόνια, τον αγώνα δηλαδή, για την ορατότητα της "θαμμένης" Ελληνικής λοατ κοινότητας. Ίσως γι' αυτό το ξανασυζητάω να εκτεθώ με αυτό το μπλογκ. Υπάρχει ανάγκη να ακουστεί η φωνή μας, οι απόψεις μας, να γίνει αντιληπτή η ύπαρξή μας... Και βασικά, να μιλάμε εμείς για εμάς, να διαμορφώνουμε εμείς την εικόνα μας στην κοινωνία και όχι ο κάθε άσχετος ομοφοβικός...
Είμαστε λίγοι και καλοί οι ελληνόφωνοι λοατ μπλόγκερς (βάζω και τους αγαπητούς μου Κυπραίους μέσα, ως Ελλαδίτισσα εγκατεστημένη στην Κύπρο). Βλέπω με θλίψη ότι τα περισσότερα λοατ ιστολόγια που διάβαζα παλιά, έχουν "πεθάνει". Οι συντάκτες τους, τα έχουν παρατήσει... Δυο τρείς κρατούν γερά. Πράγμα που σημαίνει, ότι χρειαζόμαστε επειγόντως νέο αίμα! Το'χω!
Υ.Γ. Αν διαβάζετε κι εσείς τυχαία αυτές τις γραμμές, θα χαρώ να τα πούμε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου